· Πως ο αποπροσανατολισμός επηρεάζει την κατανόηση .                                          

· Γιατί ο αποπροσανατολισμός οδηγεί σε κοινωνικά απαράδεκτες  συμπεριφορές;

· Ποια είναι η λύση;

Οι διαδικασίες διόρθωσης της δυσλεξίας Davis® μπορούν επίσης να βοηθήσουν το παιδί (ενήλικα) με ελλειμματική προσοχή ν’ αποκτήσει τον αυτοέλεγχο και να ξεπεράσει τα προβλήματα προσοχής που παρουσιάζει.

· Πως ο αποπροσανατολισμός επηρεάζει την κατανόηση.

Ο αποπροσανατολισμός και οι λανθασμένες αισθητηριακές αντιλήψεις κάνουν περισσότερα από το να δημιουργούν τα γνωστά συμπτώματα της δυσλεξίας .

Το δυσλεκτικό ή με ελλειμματική προσοχή παιδί χρησιμοποιεί τον αποπροσανατολισμό για ‘ψυχαγωγία’. Μπορεί να παραμείνει αποπροσανατολισμένο για ώρες και να δημιουργεί τον δικό του νοητικό, φανταστικό κόσμο.

Αυτό που αποδεχόμαστε σαν πραγματικότητα είναι αυτό που βιώνουμε. Ο τρόπος που συνειδητοποιούμε μια εμπειρία είναι το ότι την αντιλαμβανόμαστε. Η πραγματικότητα τότε, είναι αυτό που αντιλαμβανόμαστε ότι είναι. Όταν κάποιος αποπροσανατολίζεται,

η αντιληπτική ικανότητα του αλλοιώνεται. Ένα άτομο που αποπροσανατολίζεται βιώνει μια πραγματικότητα η οποία δεν βιώνεται από τους άλλους, ένα λάθος, ή μια διαφορετικά τροποποιημένη νοητική πραγματικότητα την οποία έχει δημιουργήσει νοητικά από μόνο του.

Εξαιτίας των συχνών αποπροσανατολισμών, πολλά δυσλεκτικά ή με ελλειμματική προσοχή άτομα δεν μαθαίνουν τα βασικά μαθήματα - έννοιες της ζωής. Η έννοια της αιτίας και του  αποτελέσματος δεν ανήκει στον αποπροσανατολισμό ή στον συνεχές φανταστικό, εναλλασσόμενο ‘πραγματικό’ κόσμο του παιδιού.

Επιπλέον, το παιδί ποτέ δεν μαθαίνει τον ορισμό της συνέπειας, μιας άλλης σημαντικής έννοιας στη ζωή του .

Επιπρόσθετα, το παιδί βιώνει μια λανθασμένη αίσθηση του χρόνου. Ένα λεπτό μπορεί να είναι ένα μεγάλο διάστημα χρόνου ή πολύ μικρό-όμως ποτέ δεν είναι το ίδιο. Ένα άτομο που βιώνει το χρόνο ομοιόμορφα μπορεί ν’ αναπτύξει την αίσθηση του χρόνου και να μπορεί να υπολογίσει πόσος χρόνος παίρνει για να περάσει ένα λεπτό. Τα περισσότερα παιδία αποκτούν την αίσθηση του χρόνου από την ηλικία των πέντε και στην ηλικία των επτά μπορούν να  αισθανθούν το πέρασμα των πέντε λεπτών. Αλλά το αποπροσανατολισμένο παιδί δεν βιώνει το πέρασμα του χρόνου ομοιόμορφα και έτσι δεν αναπτύσσει καθόλου την αίσθηση για το πέρασμα του χρόνου, ακόμη και σαν έφηβος ή ενήλικας.

Με την αίσθηση του χρόνου αναπτύσσουμε επίσης την αίσθηση της σειράς. Με αυτό τον τρόπο κατανοούμε τον τρόπο με τον οποίο τα πράγματα ακολουθούν το ένα το άλλο, το ένα μετά το άλλο.

Εάν έχουμε χρόνο και σειρά θ’ αναπτύξουμε επίσης την αίσθηση της τάξης σε αντίθεση με την αταξία. Όμως χωρίς την αίσθηση του χρόνου δεν μπορούμε ποτέ

ν’ αναπτύξουμε την κατανόηση της σειράς ή της τάξης.

Γιατί ο αποπροσανατολισμός οδηγεί σε μια κοινωνικά ανεπίτρεπτη συμπεριφορά

Ένα παιδί που είναι αποπροσανατολισμένο παρουσιάζει τ’ ακόλουθα συμπτώματα:

·         Αλλοιώσεις στις οπτικές και ακουστικές αντιλήψεις.

·         Μεταλλαγή στην αίσθηση του χρόνου.

·         Αντιστροφή των αισθήσεων της ισορροπίας και της κίνησης.

Καθώς παρατηρούμε κάθε εμπειρία με τη σειρά, βλέπουμε πως ο αποπροσανατολισμός οδηγεί σε συμπεριφορές που σχετίζονται με την ελλειμματική προσοχή,  την έλλειψη προσοχής, τον αυθορμητισμό και την υπερκινητικότητα.

Διαμορφωμένες αντιλήψεις ήχου και εικόνας

Ένα παιδί που βιώνει διαμορφωμένες αντιλήψεις στον ήχο, είτε δεν ακούει τι του λένε οι άλλοι άνθρωποι, είτε ακούει τα λόγια τους με ανακρίβεια. Έτσι, βεβαίως, απαντάει με ανακρίβεια ή με απρέπεια. Νομίζει ότι απαντάει ή εκτελεί τις οδηγίες που του έχουν δοθεί όμως λόγω του αποπροσανατολισμού του η ακουστική του αντίληψη και κατανόηση   είναι διαμορφωμένη με αποτέλεσμα στην προσπάθεια του να ανταποκριθεί στις οδηγίες που του δόθηκαν παρουσιάζεται να κάνει ακριβώς το αντίθετο ή να φαίνεται ότι λειτουργεί χωρίς να σκεφτεί.

Το ίδιο συμβαίνει και με την όραση του που είναι επίσης διαφοροποιημένη, το παιδί δεν βλέπει τις σωστές οδηγίες με αποτέλεσμα να κάνει λάθη. Συχνά, το παιδί μπορεί να σταματήσει τις διαφοροποίησης της αντίληψης και να ξανακερδίσει μια αίσθηση έλεγχου μεταλλάσσοντας την προσοχή του σε κάτι άλλο.

Αυτό που πραγματικά συνέβηκε είναι ότι το παιδί προσπάθησε να επανάκτηση την προσοχή του και τον προσανατολισμό του με το να συγκεντρωθεί σε κάτι αλλά ποτέ δεν κατάφερε να  επιστρέψει στον πρωταρχικό του στόχο με αποτέλεσμα αυτός να μείνει ασυμπλήρωτος.

Διαφοροποιήσεις  στην αίσθηση του χρόνου

Όταν η αντίληψη ενός ατόμου για το χρόνο αλλάξει ή διαφοροποιηθεί, η φυσική του δύναμη και αντοχή αλλάζει. Το παιδί, του οποίου το εσωτερικό ρολόι χρονικά κινείται γρηγορότερα χάνει δυο με τρία λεπτά ενώ αλλά χάνουν μόνο ένα. Όχι μόνο έχει περισσότερο χρόνο, αλλά έχει μεγαλύτερη δύναμη και αντοχή. Ο κόσμος κυλά πολύ αργά γι’ αυτόν και αυτός πηγαίνει πολύ γρήγορα για όλους τους άλλους. Αυτό μπορεί να προκαλέσει προβλήματα συμπεριφοράς όπως:

·         Αυθορμητισμό

·         Δυσκολία στο να μένει στη σειρά

Ο αυθορμητισμός περιγράφεται ως ενέργεια πριν τη σκέψη. Ένα παιδί που σκέφτεται χρησιμοποιώντας μη λεκτικές ικανότητες, (σκέφτεται με εικόνες) σκέφτεται πολλές φορές γρηγορότερα από το παιδί που σκέφτεται με λεκτικές αντιλήψεις. Όταν το παιδί φαίνεται να ενεργεί με αυθορμητισμό δεν είναι γιατί δεν σκέφτηκε καθαρά τα πράγματα αλλά μάλλον το μυαλό του έτρεξε τόσο γρήγορα ώστε φάνηκε σαν μην είχε χρόνο να σκεφτεί.

Δυστυχώς, εξαιτίας των συχνών διαφοροποιημένων αντιλήψεων που βιώνει το παιδί, αδυνατεί να κατανόηση τις έννοιες της συνέπειας ή της ευταξίας. Έτσι οι σκέψεις του δεν συμπεριλαμβάνουν γνώση των κοινωνικά αποδεκτών περιορισμών, όπως το να περιμένεις τη σειρά του στη γραμμή.

Δυσκολία στο να μένει στη σειρά:

 Επειδή η αίσθηση χρόνου τους είναι διαφοροποιημένη και ήταν έτσι για μεγάλα χρονικά διαστήματα, τα αποπροσανατολισμένα παιδία δεν έχουν την κατανόηση της τάξης σε σχέση με την αταξία, της σειράς και του χρόνου. Παραμένοντας στη σειρά μέχρι να έρθει η σειρά σου, βρίσκεται σε μια σειρά και υπάρχει μια τάξη και αυτός που είναι επόμενος στη σειρά πηγαίνει μετά.

Και οι δυο αυτές έννοιες είναι άγνωστες στο αποπροσανατολισμένο παιδί.

Δεν γνωρίζει ότι οι άλλοι περιμένουν κανονικά την σειρά τους και γιατί το κάνουν, επειδή δεν έχει καθόλου κατανοήσει τις έννοιες του χρόνου, της σειράς ή της τάξης.

Βλέπει την τσουλήθρα και θέλει να παίξει, έτσι προσπαθεί ν’ ανέβει τα σκαλιά. Κάποιος του λέει, «Πήγαινε στο τέρμα της γραμμής και περίμενε τη σειρά σου». Όντας αμήχανος και φοβισμένος, επειδή του θυμώνουν σπρώχνει το δρόμο του προς την κορυφή των σκαλιών για να επιτύχει το σκοπό του.

Η συμπεριφορά του είναι κοινωνικά μη αποδεκτή επειδή χωρίς την κατανόηση των εννοιών του χρόνου, της σειράς και της τάξης, δεν μπορεί καν να γνωρίζει ότι τ’ αλλά παιδία περιμένουν για να προχωρήσουν. Με άγνοια της αίσθησης του χρόνου δεν μπορεί να υπάρξει για αυτόν τέτοιο πράγμα όπως το να περιμένει.

Ισορροπία και κίνηση

Το αποπροσανατολισμένο παιδί νιώθει να κινείται ενώ είναι στάσιμο. Εάν απλά προσπαθήσει να μείνει ακίνητος πιθανόν να νιώσει άρρωστος στο στομάχι του. Έτσι εναντιώνεται στη λανθασμένη αίσθηση με το να ξεκινήσει να κινείται. Γίνεται νευρικός κτυπώντας το πόδι του ή κουνώντας το κεφάλι του, αυτό του δίνει την αίσθηση ότι κάθεται ακίνητος, δεν αισθάνεται τις ακούραστες κινήσεις του, δεν γνωρίζει ότι αυτό συμβαίνει μέχρι που κάποιος να του το υποδείξει.

Ποια είναι η λύση:

Επειδή ένα παιδί δεν μπορεί να τροποποιήσει μια συμπεριφορά του την οποία δεν αντιλαμβάνεται,  πρέπει να δοθούν στο παιδί τα εργαλεία και οι τρόποι για να μένει προσανατολισμένο. Με τη αγωγή προσανατολισμού Ντέιβις® το παιδί μαθαίνει πως να ελέγχει τους αποπροσανατολισμούς του, ακολούθως το εκπαιδεύουμε στην χρήση της τεχνικής έλεγχου του εσωτερικού τους ρολογιού και της τεχνικής έλεγχου του επιπέδου της εσωτερικής ενέργειας τους.

Μετά τα πιο πάνω ο σύμβουλος – εκπαιδευτής της μεθόδου Ντέιβις βοήθα το παιδί ν’ αποκτήσει την κυριαρχία της έννοιας της συνέπειας. Με την μέθοδο κυριαρχίας στα σύμβολα Ντέιβις ® το παιδί μαθαίνει πώς να κυριαρχεί στις έννοιες της αιτίας και του αποτελέσματος (κάτι που συμβαίνει σαν αποτέλεσμα από κάτι άλλο).

Λόγω των περασμένων και συχνών αποπροσανατολισμών και διαφοροποιήσεων των αισθητηριακών αντιλήψεων του παιδιού, ίσως να μην είχε κάνει ποτέ ξανά στο παρελθόν τη συσχέτιση μεταξύ των δικών του ενεργειών και των αντιδράσεων των άλλων.

Μόλις το παιδί καταλάβει την έννοια της συνέπειας τότε πρέπει να κυριαρχήσει καλά τις έννοιες του χρόνου, της σειράς και της τάξης ενάντια στην αταξία.

Τα  πιο πάνω το παιδί τα πετυχαίνει εφαρμόζοντας την μέθοδο κυριαρχίας στα σύμβολα Ντέιβις καθοδηγούμενος από τον σύμβολο – εκπαιδευτή της μεθόδου Ντέιβις®.

Ίσως πάρει χρόνο για ένα παιδί, ή τον ενήλικα, να ξεπεράσει τις έμφυτες συνήθειες του. Όμως με την αγωγή προσανατολισμού Ντέιβις®, το άτομο σταματά να βιώνει διαφοροποιημένες αισθητηριακά αντιλήψεις και ξεκινά να βιώνει το πέρασμα του χρόνου με συνέπεια.

Σύντομα θα ζει στον ίδιο κόσμο, όπως οι άλλοι γύρω του και θ’ αρχίσει να συμπεριφέρεται ανάλογα.

Όλοι οι σύμβουλοι – εκπαιδευτές Ντέιβις® είναι εκπαιδευμένοι σε εξειδικευμένες τεχνικές  για αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της Δυσλειτουργίας της Ελλειμματικής Προσοχή